Акаянныя дні. / Іван Бунін, Пераклад з рускай мовы Андрэя Каляды. — Мінск : Выдавец Віктар Хурсік, 2013. — 152 с.

ISBN 978-985-7025-13-8

Пераклад выкананы паводле выдання: И. А. Бунин. Окаянные дни. — М., Советский писатель, 1990.

Пераклад кнігі рускага пісьменніка, лаўрэата нобелеўскай прэміі па літаратуры, Івана Аляксеевіча Буніна, якая змяшчае дзённікавыя запісы, якія ён вёў у Маскве і Адэсе з 1918 па 1920 год.

Фрагменты былі ўпершыню апублікаваны ў Парыжы ў эмігранцкай газеце «Адраджэнне» у 1925-1927 гадах. У поўным выглядзе кніга была ў 1936 году апублікаваная берлінскім выдавецтвам «Петрополис» у складзе Збору твораў. У СССР кніга была забаронена і не друкавалася аж да перабудовы.

«Акаянныя дні» — гэта мастацкі і філасофска-публіцыстычны твор, які адлюстроўвае эпоху рэвалюцыі і грамадзянскай вайны. Дзякуючы дакладнасці, з якой Буніну атрымалася захаваць панаваўшыя ў Расіі таго часу перажыванні, роздумы і светапогляды, кніга ўяўляе вялікі гістарычны інтарэс.

Таксама «Акаянныя дні» валодаюць важнасцю для разумення ўсёй творчасці Буніна, так як адлюстроўваюць пераломны этап як у жыцці, так і ў творчай біяграфіі пісьменніка.

Аснову твора складае дакументаванне і асэнсаванне Буніным разгортваючыхся ў Маскве 1918 і ў Адэсе 1919 рэвалюцыйных падзей, сведкам якіх ён стаў. Успрымаючы рэвалюцыю як нацыянальную катастрофу, Бунін цяжка перажываў падзеі, якія адбываліся ў Расіі, што тлумачыць змрочную, задушаную інтанацыю твора.

На старонках «Акаяннаных дзён» Бунін тэмпераментна, гнеўна выказвае сваё крайняе непрыманне бальшавікоў і іх правадыроў. «Ленін, Троцкі, Дзяржынскі ... Хто падлей, крыважэрней, брыдчэй?» — Рытарычна пытаецца ён. Аднак нельга разглядаць «Акаянныя дні» выключна з пункту гледжання зместу, праблематыкі, толькі як твор публіцыстычнага характару, таму, што "Акаянныя дні" Буніна злучаюць ў сабе як рысы дакументальных жанраў, так і ярка выяўлены мастацкі пачатак.

Іван Аляксеевіч Бунін (10 (22) кастрычніка 1870, Варонеж — 8 лістапада 1953, Парыж) — выбітны рускі пісьменнік, паэт, ганаровы акадэмік Пецярбургскай Акадэміі навук (1909), лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры 1933 года.