Выбраныя вершы / перакл. з рус. А. Цяўлоўскі. – Мінск : Літаратура і Мастацтва, 2009. – 192 с. : іл.

ISBN 978-985-6720-92-8

Зборнік вершаў Уладзіміра Шуглі "Рытмы лёсу" прымусіць задумацца амаль кожнага, бо сустрэча з лірыкай паэта – своеасаблівае свята душы. Вершы вылучаюцца шчырасцю, аптымістычнасцю і жыццялюбствам. У кожным творы – душа, якая ўмее адчуваць рытмы лёсу. Не выпадкова Ігарам Лучанком ды іншымі кампазітарамі на словы У. Шуглі напісаны шэраг глыбока лірычных песень.

ЗМЕСТ

ЗЯМЛІ НЕВЫНІШЧАЛЬНАЯ ДУША...
***Я кожны дзень жыцця старонкі...
***Як часта чуць даводзіцца аб лёсе...
***Век да зямнога прыкуты...
***О, Русь! Мой вечны сум святы...
***Над скрушнай памяццю вякоў...
***Люблю я роўны гул матора...
***Папраўлю даўніх вершаў хібы...
***Бязмежная прывольная прастора...
***Душа працятая трывогай...
***Вёска. Сад. Бацькоўскі дом...
***Я старэю не гадамі...
***Мігценнем зорачкі маёй...
***А сэрца цягне ў неспазнанае...
***Цёмнай начною часінай...
***Далягляды вабяць і маркоцяць...
***Ізноў пачуцця ўзгадваецца ранне...
***Успёршы спраў пустых цяжар...
***Не зразумець мне той свабоды...
***Ізноў туга накрые сэрца...
***Нібыта кволая галіна...
***Я дзён шчаслівых строй...
***У свеце грэшным і святым...
***Мерна змяняюцца будні...
***Даўно адно мяне трывожыць...
***На жаль, нярэдка сустракаць...
***Вецер, ветрык малады...
***Усё гучней і весялей...
***Як несупынна ноч за днём...
***Зноўку месяц цьмяна нада мною...
***Пакуль жыву – душой забыць...
***Даць сяброўству вызначэнне...
***Шкада...

ДЗЕ ШЧАСЦЕ ВЕЧНА ДОМА...
***Я помню тыя дні з табою...
***Я вас кахаю...
***Дзе твой, панна, позірк вабны...
***Матыльком дачка крыляе...
***Любоў бывае розная...
***Адышлі ў былое страты...
***На свеце мала сэрцаў ёсць...
***Душы гарачае імкненне...
***Дачушка мне сказала ўчора...
***Ціша поўняй узышла...
***І заходам, і раннем золкім...
***Анічога не прарочыў...
***Твае расчуленыя словы...
***Крочым сцежкаю пустою...
***Усё бліжэй вячэрняя пара...
***Цішыня ў кватэры...
***3 туманнай глыбіні былых вякоў...
***Багіня жарсці і сумненняў...
***Я ў скрыні ўласных пажаданняў...
***Прыгадай, прашу, мяне...
***О, як мне, любая, спакойна...
***Душа імкне высакародна...
***За ўсё адплачваць трэба...
***Ты прысніся хутчэй...
***Злятае каляндарная лістота...
***Сябе згубіўшы ў мітусні...
***Дзве душы – адна з адною...
***3 усіх спакус і ўсіх грахоў...
***Зноўку дзень зямлі нясветлы...
***Нібы народжаны нанова...

НЕБА ЗЗЯЕ НАВІНОЙ...
***Мінаюць хутка дні ў гарачцы будняў...
***Чырвань-паланіца – раніцы крыло...
***Матыльком асеннім дзіўным...
***Як чайка, ветразь белы зноў...
***Снег яшчэ ляжыць між дрэў...
***Ноч. Нячутна зоркі размаўляюць...
***Як зачароўвае прырода...
***Месячнае сцежкі бледнае святло...
***Ноч. Галіны ў серабрыстай шэрані...
***Дажджом завесілася сонца...
***Быццам разгорнуты сшытак...
***Вецер надзеі мой ветразь надзьмуў...
***Сняжынак пух кладзецца на адзенне...
***Цямнее неба ў час вячэрні...
***Прыцемкі. Туман гусцее сырадоем...
***Дзень зімовы грае сонцам...
***Мігценне зорак уначы...
***Пахне вільгаццю ў паветры...
***Блішчыць туманным срэбным глянцам...
***Як восень, нелюдзімыя...
***Я люблю недамоўлена восень...
***Жнівень. І лістота жоўкне...
***Які дзівосны золку ранні час...
***Бясхмарнае світанне лета...
***Гара змяняецца гарою...
***Жывой вадою з-пад зямлі...

ДЗЕ БУРЛІЦЬ КРЫНІЦАЮ ЖЫЦЦЁ...
***Хай душа агнём гарыць, засмагшы...
***Нібы ў спякотны час...
***Накрыла ноч зямны спакой...
***Маё жыццё – як тонкі провад...
***О, свет, дзе мы з табой – пясчынкі...
***О, чалавечыя жаданні...
Юбілей
***Мая душа ў сябе ўвабрала...
***Бывае дзень, бывае час...
***Нам шчасце дадзена ў стварэнні...
***І розум, і жарсць нам – ад Бога...
***Заўжды ў жыцця нялёгкі час...
***Штосьці ж гэтак непрывольна...
***Над рэхам свецкай мітусні...
***Сядзелі дзве жанчыны за сталом...
***Мужчынам быць – не тое, што галіцца...
***За акном світае ранак...
***Першы промень з неба скочыў...
***Душа нібы звініць...
***Натоўп машын вар'юецца

РЭХА ЖЫЦЦЯ...
***Раўнадушнасць не любіць сварыцца...
***Сваю віну чужой не падмяню...
***Два чалавекі ў нас жывуць...
***Лепш няма адзнакі чалавеку...
***Ты толькі сам заўжды за ўсё ў адказе...
***Уцяміць можна без дарадцы...
***Падчас, не радыя нікому...
***Жыву ў перакананні...
***Каханнем напаўняць усе імгненні...
***Вышэйшы дар сумлення...
***Нібы распешчаныя дзеці...
***Каб захаваць кахання цеплыню...
***Душы спагада, спачуванне...
***Не буду жыць нібыта кляча...
***Той удачліва шчыруе...
***Калі не збегчы ад бяды...
***Таму паверыць можна без аглядкі...
***Неапісальны міг здзяйснення...
***Калі ў запале галава...
***Душы шчаслівае гарэнне...
***Так і не знаем...
***Як дождж, што з неба льецца...
***Віно, што выстаіць гады...
***Таго, хто чулы да матулі...
***Цяжка ўтаймаваць людзям парыў...
***Не сілу выяўляць...
***Хто пяшчотай нас атуліць?
***Рабочы стол – мая ікона...
***З усіх прыхільнасцяў сусвету...
***Як мала доўжыцца юнацтва...
***Ці добра ў рэі спраў сваіх...
***Сусвет кіруецца дабром...
***Няма куды падзецца ад трывогі...
***Як у баі любому палкаводцу...
***Той дабро ствараць імкнецца...
***Свой лёс на ростанях жыцця...
***У вострым розуме заўжды...
***Дзе розум з мудрасцю – сябры...
***Калі імкнешся ўправіцца са злом...
***Як сэрца стома апануе...
***О, як няпроста чалавеку...
***У клопатах пустых марнуем час...
***Спазнаўшы слабасць і нядужасць...
***І ўслед за мараю адправіцца...
***Не веру ў небыццё...
***Няхай жыве суквецце...
***Ах, восень – жоўты сум нябыту!
***Усё маё – і добрае, і дрэннае...

ЯШЧЭ ЗВІНІЦЬ КАЛОССЕМ ПОЛЕ ЛЁСУ...
***Я ўвесь адно жаданне...
***Я ведаю: дрэвы жывыя...
***Няхай вялікіх скарбаў не знайшоў...
***Прэч, туга, самота, збоч...
***Не люблю раўнадушных людзей...
***Душы не спіцца давідна...
***Хай туга бянтэжыць сэрца...
***Я не веру ў падзей выпадковасць...
***У тваіх вачах, прахожы...
***Зноў бядой частуе студзень...
***Мне голас сэрца наказаў...
***Раптоўна страхі і сумненні...
***Ізноў душа гарыць жаданнем...
***Мае сябры – зямля і неба...
***У роздуме паўночным...
***Жыву, бо бачу ўсмешкі родных
***О, Бог, ты напісаў раўніны, горы...
***Начных агеньчыкаў святло...
***Буцвела ўтоена натхненне...
***Нібы альпійская даліна...
***Дожджык сеецца маркотны...
***Жыццё, бы знічкі след...
***Неба хмарай жмурыцца...
***Дарогі, дарогі...
***Нібыта хто мяне сурочыў...
***Нібыта хлопец закаханы...
***Калі душа былым агнём...
***Сэрца не хоча спакою...
***Крыўды ў мінуўшчыне пакідаю...
***Адной спагадай узаемнай...
***Як не аднолькавыя твары...
***Надзей няспраўджаных жаданні...
***Калі з нябёсаў знікне цень...
***На сэрцы штыль і цішыня...
***Няхай жыццё маё праходзіць...

Уладзімір Фёдаравіч Шугля нарадзіўся ў 1947 годзе ў г. Кыштыме Чэлябінскай вобласці. Бацькі – родам з Беларусі, але лёс закінуў іх у Расію. Жыве і працуе ў г. Цюмені. Апошнім часам часта прыязджае на Бацькаўшчыну. Выдаў шэраг зборнікаў лірыкі на рускай мове. Член Саюза пісьменнікаў Беларусі.

Спампаваць песню "О, Беларусь моя" на верш У. Шуглі можна тут.