Вершы. – Мінск : Галіяфы, 2011. – 92 с. – (Другі фронт мастацтваў).

ISBN 978-985-6906-55-1

У новую кнігу Змітра Вішнёва ўвайшлі тэксты, напісаныя за апошнія некалькі гадоў (2005—2011). Большасць змешчаных у выданні твораў друкавалася ў перыядычым друку: «Новы час», «Дзеяслоў», «Тэксты».

«Шоргат жукоў» — гэта чарговая спроба аўтра ўпрыгожыць навакольную прастору.

ЗМЕСТ

№ 1

Караваны слоў
***Ты фарбаваная ў рудыя промні
***па венах градус перапаўзае як гарачы Ташкент
***мой гучны рыпучы голас
***Смех з горла крывёй пайшоў
***свідраваў пачуццямі мастацкі прасторы
Амаль аўстралійскі санет
Здзекуюся з рытма па слядах дзяўчыны Анапы
***занатую на карціне палац вусяка
У галерэі «Падземка» вынайдзена садавіна касманаўтам
***кентаўры ідуць па нашых мокрых слядах
***ляціць цягнік на Маравію
***спякота ў галаве
Ха-ха
***ружовыя птушкі нібыта парсючкі
***ужо няма імпэту на дне вядра
***Мая перакладчыца на нямецкую
***Падыходжу да люстэрка
***Адміраюць мазгавыя клеткі ад алкаголю
***адрыгнуў я слаўна
Ты — выхухаль
***распаўзаюцца кобрамі чорныя плёткі
***напішы песню
***на чыстай паперы я крэслю барвовыя вершы
***Готланд Готланд
***поле для гульні ў гольф
Зімовыя краявіды
***Я трымаю Леніна на далоні
Узгадваючы вінаградных смаўжоў
Трансфармацыя грукату ў шэпт
Трупныя радкі з нагоды
футбольных звяроў
***целы набрынялыя жывым ромам
***Калі зялёная зорка распусціць джала
Рамантычны кілер

№ 2

***кнігі ўтвараюць плошчу для рытуальных танцаў
***не — ён не паэт
***кракаўская кнайпа правакуе да піўной гімнастыкі
***хачу бачыць як ты аголеная пойдзеш па лісці
***у навагоднюю ноч раскрышылася ўсё вакол
***сказалі — Будзь Дыягенам!..
***галасы набліжаюцца шэптам
***ты ствараеш свой Менск
Мая змяя
***Я задумаўся, што са мной адбываецца?
П
***Сонца свеціць — я лячу за мяжу!..
***Шчасце нібы віртуальны залаты кубік
Карцінныя зебры
***надыхаўся мастацтвам
ажно ў грудзях забалела праслухоўваючы шоргат жукоў
***структура фестывалю
***Травень — паветра нібы з халвы
на канферэнцыі
Карона, каралы, ашыйнік
***няма слоў
***сыходзь — злятай нямая птушка
Дзьмухаўцы
***Галя — мая табакерка
***кахаю
***падаюць зоркі
Паранаідальнае
***мёртвая вада
Марыць!
Скокі вакол вогнішча
Мёртвыя зоркі
***Паланга нагадвае марское танга
***Здаецца ўжо не баліць — ператварылася ў вавёрку
***я памёр учора

№ 3

Краявід з чырвоным балонікам
Мая крама «Рыба»
Банкет

Ты фарбаваная ў рудыя промні

Ты фарбаваная ў рудыя промні —
гэта, напэўна, паветраны помнік:
мне — адзіноце маёй, і, утрыруючы,
паведамляю, што скончыўся перыяд комы.
Я — адышоў ад калгасных песняў, разумеючы,
што настаў новы дзень. Абломы
няхай застануцца пенсіянерам
і таленавітым версіфікатарам санетаў,
а сапраўдныя творы толькі калекцыянерам
промняў, і ценяў, і старажытных манетаў.
Ты з вачыма — калодзежамі чорнымі —
спатоліш смагу спадарожніку зорнымі
водамі, кроплямі чарадзейнага святла.
Зашамацяць паперы, дзе гуляюць у балет датла
філасофскія фабулы і кампазіцыі,
каб выспявалі для кампазітара нотныя пазіцыі.

Зміцер Вішнёў – арадзіўся ў 1973 г. ў Дэбрацэне (Вугоршчына), вывучаў філалогію і журналістыку ў Менску і Маскве. Піша вершы, прозу, крытыку, займаецца жывапісам. Да 2006 года быў кіраўніком перформарнага праекта "Спецбрыгада афрыканскіх братоў". Аўтар кніг: "Шматбаковы тамтам" (1998), "Тамбурны маскіт" (2001), "Трап для сусліка, альбо Некрафілічнае даследаванне аднаго віду грызуноў" (2002), "Верыфікацыя нараджэння" (2005), "Фараон у заапарку" (2007). У Берліне выйшла кніга па-нямецку "lch sitze im Koffer" (2006). У 2006 годзе атрымаў стыпендыю Literarisches Collogium (Берлін, Нямеччына). У 2111 годзе атрымаў стыпендыю Homines Urbani (Villa Decius, Кракаў, Польшча). Удзельнік шматлікіх міжнародных паэтычных фестываляў і кангрэсаў. Перакладзены больш чым на дваццаць моваў.