"Канец словаў: home collection" – гэта 30 паштовак з выявамі сучасных беларускіх літаратараў у хатніх інтэр'ерах і аўтографамі мадэляў на адваротным баку. Мадэлі – літаратары Віталь Рыжкоў, Севярын Квяткоўскі, Андрэй Адамовіч, Юрась Барысевіч і Анатоль Івашчанка.

Адмысловую фотасэсію пісьменьнікаў зрабіў вядомы фотамастак Ігар Саўчанка.

Літаратары без фоташопу: першы беларускі фэйкбук "Канец словаў: home collection"

Ігар Саўчанка, фатограф: "Я ўпершыню працаваў з аголенай мужчынскай натурай. Ці цікавяць мяне аголеныя мужчыны? Так, цікавяць – як голае дрэва, што стаіць у полі".

Максім Жбанкоў, суаўтар канцэпыі: "Мяне заўсёды цікавіла: як выглядаюць пісьменьнікі, калі іх ніхто не бачыць? Калі іх кніжкі маўчаць і новае слова яшчэ не адбілася на паперы. Чалавек, якога зьнянацку адсачылі ў хатніх умовах, няздольны схавацца за тэксьцікі ды гарнітурчыкі. Ён вымушаны прамаўляць сваім адзіным сродкам – целам. Гэты экстрым выбудоўвае якасна новую энэргетыку. Больш шчырую за літаратурныя панты".

"Канец словаў: home collection" – своеасаблівы працяг "вечнага" арт-календара "Канец словаў", што выйшаў ў чэрвені 2009 г. Першыя здымкі былі зроблены пад час працы над арт-календаром, але ўвайшлі ў яго ў фармаце бонусных паштовак.

"Канец словаў: home collection" замацоўвае закладзены ў папярэднім арт-календары прынцып узаемадзеяньня вэрбальнага і візуальнага, тэксту і выявы, літаратара і фатограграфа. Але, у адрозьненьні ад сваго пярэста-глямурнага папрэдніка, кніга паштовак зробленая ў прынцыпова мінімалістычным стылі: чорна-белая эстэтыка, дакумэнтальная натуральнасьць целаў і іх частак, паўсядзённасьць як дэкарацыя. І (амаль) ніякіх словаў.

Поле сэнсаў канцэпту "Канец словаў" можна разумець па-рознаму: як вычарпанасьць творчага акту, пэрспэктыву новага тэксту, новае вымярэньне цялеснасьці (з гендэрным аспэктам ці безь яго), невэрбальнае выказваньне літаратара, візуальную прамову фатографа ці разьняволеную гульню сэнсаў з нагоды целаў і тэкстаў.

Дар'я Сітнікава, суаўтарка канцэпцыі: "Мы называем "Хатнюю калекцыю" словам фэйкбук – як бы кніга. Бо гэтая кніга не зусім кніга – словы сапраўды скончыліся. Літаратары не зусім літарары – яны тут мадэлі, у якіх замест дасканалых тэкстаў ёсьць адно недасканаласьць целаў. Фатограф не зусім фатограф – бо піша свае словы празьмерна няголенай аголенасьцю і бязьдзейнымі мужчынскімі цягліцамі. Гэта не літаратары ў чарговы раз распрануліся. Гэта ідэя "канца словаў", падаецца, знайшла сваё аптымальнае ўвасабленьне".

Падрабязьней пра фэйкбук "Канец словаў" тут і тут.