"Дзяслоў" 2 (75) '15. Сакавік—красавік 2015. Літаратурны часопіс.
"Дзеяслоў" № 75 прапануе нізку апавяданняў Віктара Казько, прымеркаваную да юбілею пісьменніка; вершы Чарльза Букоўскага, пераствораныя Ганнай Комар; драму Станіслава Пшыбышэўскага ў перакладзе Лявона Баршчэўскага з паслямовай Пятра Васючэнкі. Апошняя публікацыя Уладзіміра Содаля рыхтавалася пры жыцці аўтара, але выйшла, на жаль, ужо in memoriam.
Кніга адлюстроўвае асноўны погляд на сучасную палітычную філасофію ў фокусе спрэчак філосафаў у англасаксонскім грамадстве. Зборнік складаецца з трох частак. Першая прэзэнтуе ліберальную тэорыю, якой яна была да публікацыі вялікага твора Джона Роўлза “Тэорыя справядлівасці”. Другая ўлучае ў сябе творы на эгалітарызме і лібертарыяскім лібералізме ад Роўлза да Дўоркіна і Экермана. І нарэшце, частка трэцяя змяшчае тэксты перфекцыянізму, фемінізму і камунітарысцкай крытыкі лібэралізму.
Кніга прысвечаная 110-м угодкам з дня нараджэння першага прэзідэнта паваеннай Рады БНР Міколы Абрамчыка (1903—1970). Змест выдання складаюць матэрыялы, звязаныя з дзейнасцю арганізацыі: пратаколы, дакументы, ліставанне, бібліяграфія, хроніка, біяграфічныя нарысы асобных дзеячаў. У гістарычным нарысе зробленая спроба асэнсавання асноўных напрамкаў гісторыі Рады БНР першых паваенных дзесяцігоддзяў.
Кніга "Рада БНР (1970-1982): Падзеі і дакументы" (23-я ў серыі "Бібліятэка Бацькаўшчыны") прысвечана беларускаму дзяржаўнаму прадстаўніцтву ў выгнанні часоў кіравання Вінцэнта Жук-Грышкевіча (1903—1988). Гэта храналагічны і зместавы працяг папярэдняга выдання "Рада БНР (1947-1970): Падзеі. Дакументы. Асобы" (Мінск, 2013). У кнізе пададзены пратаколы і дакументы з дзейнасці Рады БНР 1970 — пачатку 1980-х гг., ліставанне найбольш значных дзеячаў, бібліяграфія, хроніка. Гістарычны нарыс адлюстроўвае асноўныя кірункі і праблемы дзейнасці беларускага дзяржаўнага прадстаўніцтва на эміграцыі.
Кніга ўяўляе з сябе першую спробу рэпрэзентацыі матэрыялаў эміграцыйнай дзейнасці Рады БНР.
Издание делает Библию более доступной, облекая её в новую и популярную форму. Вдумчивому читателю мы рекомендуем обращать внимание на ссылки внизу страниц, указывающие места в Писании, на основе которых создан пересказ библейских историй.
Кніга-пераможца ў намінацыі "Проза" прэміі "Дэбют" ў 2016 годзе!
Акрамя імя аўтара і агульнай вокладкі, тэксты, што ўвайшлі ў гэтую кнігу, аб’ядноўвае тое, што ўсе яны напісаныя ў дваццаць першым стагоддзі. Некаторыя апавяданні - пад сапраўдным імем аўтара - друкуюцца ўпершыню.
Шматлкія і разнастайныя лісты беларусаў з розных краінаў, знойдзеныя, апрацаваныя і змешчаныя ў кнізе, дазваляюць прадставіць не толькі адметнасці інтэлектуальнага жыцця беларускай інтэлегенцыі на Захадзе, але і паказаць штодзённасць беларускіх эмігрантаў.
Самае неверагоднае ў гэтым выданні тое, што маладая аўтарка дэбютавала ў такім складаным жанры, як філасофская проза. "Трынаццаць гісторый..." – кніга пра "здзіўленне, якое не вымагае ніякіх пошукаў і тлумачэнняў"... Пра тое, чаму "перамога не адрозніваецца ад паразы"... Пра загадкі, знікненні і тайны, якія адбываюцца адно ў размовах двух любячых людзей. Адзінай праблемай гэтых філасофскіх дыялогаў застаецца герметычнасць прасторы, на якой жывуць і спрачаюцца інтэлектуальна заклапочаныя персанажы кнігі... Але калі вы любіце прозу цяжкую для разумення, але лёгкую і нават зграбную па форме, то гэтая кніга для вас. (Ганна Кісьліцына)
У гэтай аўтабіяграфічнай аповесці аўтар распавядае пра свой лёс - лёс габрэйскага хлопчыка сіраты, усю сям’ю якога закатавалі немцы - ды спрабуе адшукаць хаця б кропельку сэнсу ў існаванні паміж людзьмі нянавісці, здрады, жадання забіваць.
Кніга дыялогаў складзеная з фрагментаў гутарак, дыскусій ды палемік, у якіх аўтар браў удзел пачынаючы з 1994 г. Усе пытанні і адказы задзіночаныя паводле пэўных тэмаў: гісторыя, культура і рэлігія, літаратура, філасофія, прыватнае жыццё. Кожнай тэме папярэднічае міні эсэ аўтара. Кніга разлічаная на тых, хто ўласнаруч будуе Беларусь.
Кніга знаёміць з двума творамі вядомага беларускага гуманіста, багаслова і дзеяча Рэфармацыі Андрэя Воляна (1530—1610), у якіх аўтар падымае пытаньні аб прававым забесьпячэньні свабоды ў сучаснай яму грамадзянскай супольнасьці Вялікага Княства Літоўскага ("Аб грамадзянскай, або палітычнай свабодзе"), а таксама разважае аб маральных падвалінах і сэнсе чалавечага жыцьця ("Пра шчасьлівае жыцьцё, або найвышэйшыя чалавечыя вартасьці").
Зборнік аб’яднаў эсэістыку Юрыя Гуменюка, якая друкавалася ў 90-х і 00-х гадах у розных пэрыёдыках — часопісах "Калосьсе", "Czasopis" (Беласток), "Правінцыя" (Беласток), літаратурна-філасофскім сшытку "ЗНО" (дадатак да газэты "Культура"). Сабраныя разам гэтыя тэксты ствараюць кранальны партрэт арыгінальнага гарадзенскага творцы.
Імануэль Кант (1724—1804) — пачынальнік нямецкага клясычнага ідэалізму. Праца "Пралегомэны" належыць да першага пэрыяду творчай біяграфіі аўтара і зьяўляецца квінтэсэнцыяй яго буйных твораў, у якіх ён праводзіць крытычны аналіз мэтафізыкі, што панавала ў прыродазнаўстве 18 ст.
Вечныя пытанні быцця, пытанні жыцця і смерці, месца чалавека на зямлі, яго адказнасць перад Богам і перад нашчадкамі — усё гэта хвалюе аўтара: рэлігія, філасофія, чалавек — асноўныя тэмы зборніка.
Чытач мае магчымасць увайсці ў Лабірынт самых неверагодных здагадак, азарэнняў, парадоксаў думкі, пабудаваны Вацлавам Ластоўскім, які стаў адным з самых яркіх дзеячаў беларускага нашаніўскага Адраджэння. Пісьменніка хвалявалі таямніцы быцця чалавека і цывілізацыі, адсюль ягонае захапленне эзатэрыкай, містыкай, парапсіхалогіяй. Адкрыццём новага жанру ў сусветнай літаратуры сталіся "Лабірынты". Што гэта - дэтэктыў, фантастыка, інтэлектуальная проза, містыка? Усё паказвае на нараджэнне новага, сінтэтычнага рамана, кшталту тых, што пазней стварыў Умберта Эка.
У кнізе можна знайсці артыкулы, кароткія манаграфіі і нарысы, прысвечаныя жыццю людзей, што распрацоўвалі нацыянальную беларускую канцэпцыю – Аляксандра Ўласава, Браніслава Тарашкевіча, Аркадзя Смоліча, Тамаша Грыба, і шматлікіх ншых. Аўтар не абмежаваўся гісторыкамі, палітыкамі і пісьменнікамі.
Пер. з іт. З. Коласа. — Мінск: Зміцер Колас, 2008. — 134 с. — (Галерэя чалавечай думкі).
"Уладар" — найбольш вядомы твор Нікало Мак’явэлі (1469—1527), выбітнага італьянскага палітычнага дзеяча і мысьляра, філёзафа і літаратара эпохі Адраджэньня.
Кніга Уладзіміра Някляева "Знакі прыпынку" — гэта біяграфія душы. Аўтар падараваў нам нават не кнігу, а самога сябе, запрасіўшы нас у свет сапраўднага паэта, сучаснага літаратара, сённяшняга беларуса.
У кнігу ўвайшлі напісаныя на сумежжы тысячагоддзяў аповесці Барыса Пятровіча -"Стах" і "Пуціна", у якіх яскрава спалучыліся рысы экзістэнцыяналізму, класічнага пісьма і стылёвага авангардызму.
Гэта — своеасаблівая анталогія беларускай літаратуры першай паловы ХХ стагоддзя, у якой сабраныя найбольш значныя творы 66 пісьменнікаў, загубленых карнымі органамі бальшавіцкай улады ў 1920–1950-я гады.
У цэнтры наватарскага твора-прытчы, напісанага аўтарам у звыклай для яго дакладнай і жорсткай форме, – магчымы лёс краіны, а таксама лёс дваіх закаханых, што спрабуюць супрацьстаяць цёмным сілам жыцця.
Мадэлі сучаснай этыкі ад "А" да "Я" аўтар сабраў у энцыкляпэдыю паводзінаў: як бараніцца і як галасаваць, як дараваць і як любіць, як сябраваць і як хітраваць? Няўжо разам з эпохамі зьмяняецца ня толькі сьвет вакол нас, але й нашы ўласныя ўяўленьні пра "вечнае", пра багацьце й беднасьць, геройства й прыстасаванства, а ўрэшце – пра дабро і зло?..
Пошук па назьве тавару (назва і/або аўтар).
Не знайшлі патрэбнага тавару? Скарыстайце з пашыранага пошуку.
